در سال 1900، شیمیدان جوان، آیزاک لیفشوتز، حق اختراعی را برای یک عامل امولسیون کننده به ثبت رساند که آن را Eucerit نامید . اوسرین از واژه ای یونانی به معنی “موم زیبایی” الهام گرفته شده بود . این امولوسیون برای اولین بار فرمولاسیونی برپایه آب و روغن داشت. این فرمول پایه و اساس تکنولوژیکی برای توسعه امولسیون های پایدار آب در روغن قرار گرفت. پماد اوسرین به دلیل قوام پایدار و صافی که داشت، همچنین به دلیل خاصیت لطافت و خنک کنندگی که برای بیماران حس خوبی ایجاد میکرد، مورد توجه داروسازان و پزشکان قرار گرفت.